0 0 0000

İnkâr, yok eder; iman, var eder

“Mümin, kendisine güvenilen ve başkasına güven veren kişidir” buyurmuştur Efendimiz.

* * *

İnkâr, bir ihtar, bir isyandır. İnkârın zirvesi, imanın olmadığı ân'dır. İman'ın olduğu yerde inkâr olmaz. Bütün inkârcıları korkutan şey, işte bu hakîkattir.

İnkâr, örtmek demektir; dolayısıyla inkâr eden kişi, örten, gizleyen ve gizlenen kişidir. İnkârcı kişi, varlığı, sadece kendisinden, dolayısıyla kendisinin içinde yaşadığı bu dünyadan ve bu dünyada yaşamasını mümkün kılan kendi aklından ibaret görür. İnkârcı, bütün varlıkları, daha baştan, nasılsalar öylece kabul edemez. Eğer kabul etmiş olsa inkârcı olmazdı.

İnkârcı, bir noktaya kilitlenir; küçük bir noktaya. İnkârcı için tek bir varlık vardır: Kendisi. Tek bir hayat vardır: Kendi hayatı. Tek bir gâye vardır: Kendi hayatını idame ettirmek. İnkârcı yalnızdır o yüzden.

İyi bir inkârcının inkârı, aslında yalnızlığın inkârı, yalnızlığa isyanıdır. Esaslı bir ateist, isyan etmesini bilen adamdır.

İnkârcının isyanının iki zirve noktası vardır: Birincisi, intihar'dır: İntihar eden kişi, inkârı inkâr etmiş olur: İnkârcının isyanının ikinci zirve noktası ise iman'dır. İntiharla sonuçlanan inkâr, varlığın ve her şeyin inkârıdır. İman'la noktalanan inkâr ise, varlığın ve her şeyin varlığının ve hakikatinin teslim edilmesidir.

Özetle, intihar direnememek ve yokolmak demektir. İman ise her şeye, bütün zorluklara direnebilmek ve varolmak demektir.

Görüldüğü gibi, intihar'la sonuçlanan inkâr varlığı ve hayatı örter, gizler ve sonunda yok eder. İman'la sonuçlanan inkâr ise varlığa hayatı açar, insana hayatta yeni açılımlar yapabileceği, yeni keşiflere çıkabileceği uçsuz bucaksız imkânlar sunar.

Gürültü, özellikle de popüler müzikteki gürültü, aslında nasıl hiç bir ses'e kulak vermeme, dolayısıyla üstü örtük bir sessizlik arayışı ise, şiddetli inkâr da aslında bir sükûnet ve varoluş arayışıdır.

İman ise açmak ve açılmak demektir; başka insanlara, başka dünyalara, öte dünyaya açılabilmek demektir. Dolayısıyla kişinin kendisini emniyette hissedebilmesi demektir. Mümin, bütün görünür görünmez dünyalara açılabilen bir varlıktır. Kişinin, hem her şeyden emin olması, hem de başkalarına emin biri olarak görünebilmesi demektir.

Vücut / varlık, ancak vicdanla mevcut olur. Vicdanın olmadığı yerde, vücut, vücut bulamaz. Vicdan varsa, vücut da vardır. Vicdan varsa, vücudun mevcudiyetinden sözedebiliriz ancak. Vicdan yoksa, fitne fücur vardır sadece.

İnkârcı biri değilim ben. İnkârı inkâr eden biriyim; inkârı reddeden biri. En küçük bir keşiften büyük keyif alır, neşelenirim, sanki kendi keşfimmişçesine. Nerede biri/leri dişe dokunur bir şeyler yapmışsa, orada onunla olurum; onun keşfinin sevincini paylaşır, onun sevincini ve keşfini kendi sevincim ve keşfim yaparım. Varolan şeyi, dişe dokunur nitelikteki bir şeyin varlığını inkâr etmekle kendi varlığımı inkâr etmiş olacağımı bilirim.

Hayatı inkâr üzerine kuran kişi, aslında dönüp dolaşıp hayatın bizatihî kendisini inkâr eder. Hayatı inkârsa, insanı inkârla sonuçlanır.

Ama başkalaşan, taşlaşan, ruhunu yitirerek ruhsuzlaşan, kendine yabancılaşan, kendinden kaçan, özgüvenini yitiren, özgüvenin ve kendi-özgüvenininin ne demek olduğunu bilmeyen, özgüveni olmayan bir ülkenin hiç kimseye güven veremeyeceğini bilemeyen, bilmediğini de bilemeyen modern / seküler Türkiye, inkârcı bir ülkedir. Varlığını, inkâr üzerine kurmuştur. İnkârı, bu ülkenin varlık sebebi olan her ne değerli şey varsa inkâr etmeyi varlık nedeni katına yükselten bir inkârcılıktır bu. Bu inkârcılığın, bize bir “kâr” getirmediğini inkâr edemeyiz.

İnkârı inkâr etmeyen, inkâr edilmekten kurtulamaz. İnkârı inkâr etmeyenin varacağı yer “intihar”dır. Türkiye, inkârı inkâr etmek yerine varlık nedeni olarak kabul ettiği için, intihar'ın eşiğine doğru sürükleniyor her attığı inkâr adımıyla.

İnkârcı biri değilim. İnkârcılarının inkârlarının ve inkâr ediciliklerinin inkâr edilmesinin aslâ inkâr edilemeyecek bir hakikat olduğunu anlatmaya çalışıyorum sadece.

Bu yazı 1,105 defa okundu.