Bugün

Gülay Göktürk

Claudia Roth’un hırkası

Yazılanlar doğruysa, Almanya Yeşiller Partisi Eşbaşkanı Claudia Roth Başbakan Erdoğan'la görüşmeye tam girecekken kolsuz elbisesinden rahatsız olmuş ve üstüne bir hırka giymiş. Bu da mahalle baskısının örneği olarak gösteriliyor.

Yani bunun üstüne diyecek söz yok gerçekten. Claudia Roth "mahalleden" bile değil. Bu ne mahalle baskısıymış ki, bırakın mahallenin sınırlarını, ülke sınırlarını aşıp başka diyarların kadınlarını bile korkutuyor. Şaka bir yana, son derece gereksiz bir şey yapmış Claudia Roth. Büyük ihtimalle küçük bir jest olarak düşündüğü bu hareketin, Türkiye'de tabandan gelecek bir "şeriatçı devrim"e örnek olarak gösterileceğini bilemezdi tabii.

Ama yine de doğru değil yaptığı. Tayyip Erdoğan'ı koyu şeriatçı biri olarak görseydi bile -ki öyle görmediğini biliyoruz - onun karşısında "kendi" olarak bulunmayı tercih etmeliydi. Başbakan onu makamına kabul ediyorsa "olduğu gibi" kabul etmesini beklemeliydi. Eğer kendisi, çıplak kollarını gözler önüne sermenin erkekleri rahatsız etmemesi gerektiğini düşünüyorsa; bunda bir çirkinlik, müstehcenlik görmüyorsa,-ki görmediğini biliyoruz- "Rahatsız oluyorsa onun sorunu" diyebilmeliydi. Sadece Ruth değil, hepimiz diyebilmeliyiz bunu. "Muhafazakarlaşan bir Türkiye" tablosundan endişe ediyorsak; AK Parti'nin iktidarda bulunuşundan cesaret alıp toplumsal iklimi dönüştürmeye kalkışanlar çıkacağından korkuyorsak özellikle diyebilmeliyiz. Ve bilmeliyiz ki, bu korkunun çaresi başka hiçbir yerde değil, kendimizde... Teker teker hepimizin kendi hayat tarzımıza sahip çıkma kararlılığımızda... Aslında mesele ne sadece muhafazakar baskı ne de sadece bugünün meselesi...

Hepimiz "elalem ne der" "çevre ne gözle bakar" "toplum nasıl karşılar" endişeleriyle büyümedik mi? Hepimize her zaman ve her yerde bukalemunlar gibi yaşamak öğretilmedi mi? Çoğunluk içinde "kara civciv" olma korkusu hep kâbusumuz olmadı mı? O zaman AK Parti mi vardı iktidarda? Kimimiz çevreyle uyum adına kendimizin olmayan hayatlar yaşamayı göze aldık; öyle uzun süre öyle acımasız bir otosansür uyguladık ki kendimize, sonunda bize dayatılan tarzı içselleştirip gerçekten öyle biri olduk.

Kimimiz kendi tutuculuklarımızı topluma mal edip "Ah şu toplumsal baskılar olmasaydı" diye iç çeke çeke yaşadık gittik; aslında topu attığımız o toplumun minicik bir parçasını da kendimizin oluşturduğunu fark edemeden.

Ama kimimiz de direndik. Karşı çıktık, mücadele ettik. Kendi doğrularımıza, kendi ahlaki değerlerimize ihanet etmeden yaşamakta ısrar ettik. Direnenler daima karlı çıktılar. Zaman zaman bazı bedeller ödediler elbette. Ama ödedikleri bedel kazançlarının yanında devede kulak kaldı. Yaşadıkları her anı "bu benim hayatım ve onu ben seçtim" diye hissederek yaşamanın tadını çıkardılar. Bir de, böyle bildikleri gibi yaşamaya koyulunca fark ettiler ki aslında bu "toplumsal baskı" denen şey, siz onu yok sayınca gerçekten de yok oluyor; size işlemiyor, dişini geçiremiyor; biraz sıkı durabilirseniz sizin hayatınızdan çekip gidiyor. Ama siz onu biraz şımartırsanız tepenize çıkıyor, hayatınızı cehenneme çeviriyor...

* * *

Evet, bazıları için toplumsal baskı hep vardı ve bundan sonra da olacak. Toplumsal baskıdan kurtulmak için baskı yapmayacak iktidarlar seçmek yetmez. Bireyi toplumdan gelen baskılara karşı koruyabilecek bir iktidar yoktur çünkü. Hiçbir iktidar başkalarına aşağılayıcı bakışlarla bakanları sokaklardan toplayacak bir polis teşkilatı kuramaz; ayıplamayı yasaklayan kanunlar çıkartamaz; kimseyi filancayı tecrit ettin, arkadaşlık kurmadın diye mahkeme karşısına çıkaramaz. İnsan bu baskılardan ancak kendi kendisini korur. Bazen kulağına çalınan "karafatma" laflarına gülüp geçerek örtünmeye devam etmekle; Bazen de bir hırkayı giymemekle..

Bu yazı 1,273 defa okundu.

Yorumlar

+ Yorum Ekle

kapat

Değerli okuyucumuz,
Yazdığınız yorumlar editör denetiminden sonra onaylanır ve sitede yayınlanır.
Yorum yazarken aşağıda maddeler halinde belirtilmiş hususları okumuş, anlamış, kabul etmiş sayılırsınız.
· Türkiye Cumhuriyeti kanunlarında açıkça suç olarak belirtilmiş konular için suçu ya da suçluyu övücü ifadeler kullanılamayağını,
· Kişi ya da kurumlar için eleştiri sınırları ötesinde küçük düşürücü ifadeler kullanılamayacağını,
· Kişi ya da kurumlara karşı tehdit, saldırı ya da tahkir içerikli ifadeler kullanılamayacağını,
· Kişi veya kurumların telif haklarına konu olan fikir ve/veya sanat eserlerine ait hiçbir içerik yayınlanamayacağını,
· Kişi veya kurumların ticari sırlarının ifşaı edilemeyeceğini,
· Genel ahlaka aykırı söz, ifade ya da yakıştırmaların yapılamayacağını,
· Yasal bir takip durumda, yorum tarih ve saati ile yorumu yazdığım cihaza ait IP numarasının adli makamlara iletileceğini,
· Yorumumdan kaynaklanan her türlü hukuki sorumluluğun tarafıma ait olduğunu,
Bu formu gönderdiğimde kabul ediyorum.