Sabah

Engin Ardıç

Ohhh

Uçaktan indim, yağmur çiseliyor, ohhh...

Gece battaniye örtündüm, gene de üşüdüm, ohhh...

Sabah penceremi açtım, odaya tatlı bir serinlik çöktü, ohhh...

Kalın T-Shirt ince geldi, içime fanila da giydim, ohhh...

Nem yok, bacak ağrılarım, sırt ağrılarım şıp diye kesildi, ohhh...

Güneş çıktı ama etkisiz, korunmak için şapka giymeme gerek yok, ohhh... (Bu cümle Atatürk devrimlerine karşı değildir.)

Orada Türk gazeteleri de yok, ohhh... Almanya baskılarını almıyorum, çünkü Mannheim kasaplarıyla Hannover bakkallarının reklamları beni ilgilendirmiyor, ohhh...

Bilgisayarımı da yanımda getirmedim, Internet yüzü de görmüyorum, ohhh...

“Zehirli ortamlardan” uzaktayım, ruh sağlığımı korumaya aldım, itsiz kopuksuz bir hafta geçirmektir amacım, ohhh...

Ekmeğe zam geldi ama halk ayaklanmadı, başkanın sallandığı falan yok, döndüm baktım, Türk basını gene yalan yazmış, ohhh...

Türk basınının bir kesimi, kulağından fare ölüsü gibi tutulup kapı önüne konulmak üzere yığılmış beni bekliyor, kapıcı da onları kiloyla satıp yolunu bulmak için yolumu gözlüyor, ohhh...

Orada hiçkimse, kasabadan bozma ruhsuz bir bozkır şehrinde verilen sıkıcı davetlere kimin karısıyla birlikte, kimin de “sap” çağırıldığını tartışmıyor, ohhh...

Kimse Sarkozy’ye “monsieur le president” mı desem yoksa “mon president” mı desem diye kara kara düşünmüyor, çünkü onların dilinde “mon president” diye bir laf yok, ohhh...

Langeais şatosunun kara mazgalları ve kaldırılıp indirilen ortaçağ köprüsüne karşı oturdum Chinon şarabı içiyorum, halktan kopuk derler ama dincilere yağ çekiyor diyemezler, ohhh... Buradan da Azay şatosuna gideceğim, orada da Bourgheuil şarabı içeceğim, ne derlerse desinler, ohhh... Pahalı değil yahu, şişesi altı avro, kendisi şurup gibi, ohhh...

Acaba Cecilia başını mı bağlar yoksa kıçını mı açar, orada hiçkimse dert etmiyor, ohhh...

“Şimdi fen ilerledi”, iletişim eskisi gibi değil, dönüş uçağına binmeden önce yakınlarına telefon ediyorsun, darbe var mı yok mu diye soruyorsun, varsa binmiyorsun, ohhh...

Fakat geliyorsun, Şakir yok.

Kapılardan sığmayan dağ gibi Şakir yok.

Yakışıklı arkadaşım Şakir yok.

Bir gün başkaları da dönüp gelecekler, bu sefer ben olmayacağım.

Kimlerin sevineceğini de biliyorum.

Bana tören mören de yapmazlar bunlar.

Onun için, satmışım anasını, ohhh...

Bu yazı 1,465 defa okundu.

Yorumlar

+ Yorum Ekle

kapat

Değerli okuyucumuz,
Yazdığınız yorumlar editör denetiminden sonra onaylanır ve sitede yayınlanır.
Yorum yazarken aşağıda maddeler halinde belirtilmiş hususları okumuş, anlamış, kabul etmiş sayılırsınız.
· Türkiye Cumhuriyeti kanunlarında açıkça suç olarak belirtilmiş konular için suçu ya da suçluyu övücü ifadeler kullanılamayağını,
· Kişi ya da kurumlar için eleştiri sınırları ötesinde küçük düşürücü ifadeler kullanılamayacağını,
· Kişi ya da kurumlara karşı tehdit, saldırı ya da tahkir içerikli ifadeler kullanılamayacağını,
· Kişi veya kurumların telif haklarına konu olan fikir ve/veya sanat eserlerine ait hiçbir içerik yayınlanamayacağını,
· Kişi veya kurumların ticari sırlarının ifşaı edilemeyeceğini,
· Genel ahlaka aykırı söz, ifade ya da yakıştırmaların yapılamayacağını,
· Yasal bir takip durumda, yorum tarih ve saati ile yorumu yazdığım cihaza ait IP numarasının adli makamlara iletileceğini,
· Yorumumdan kaynaklanan her türlü hukuki sorumluluğun tarafıma ait olduğunu,
Bu formu gönderdiğimde kabul ediyorum.